Magična popularnost fudbala krije se u dvije stvari: u golovima i činjenici da je jedini sport u kojem mnogo slabiji rival sa samo jednim udarcem u okvir gola može da pobijedi mnogo kvalitetnijeg rivala, što u ni jednom drugom sportu nije moguće i zbog toga je rezultatska neizvjesnost najveća, a majstorstvo postizanja golova najcjenjenije u fudbalskom svijetu… I upravo u tom majstorstvu i lakoći ubacivanja lopte u mrežu bio je, i ostao, neprevaziđen najbolji jugoslovenski centarfor svih vremena, Slobodan Santrač. Njegov OFK Beograd ostao je u periodu od 1968-75.godine na 15 utakmica neporažen od Crvene zvezde, ali ni to mu nije pomoglo da dobije naklonost selektora koji su u reprezentaciju pozivali neke druge napadače, a postizali su i više nego duplo manje golova od legendarnog Sanija… Sa 218 postignutih golova u ligi SFRJ, koja su bila veoma tvrda i sa malim brojem golova po utakmici, Santrač je najbližem pratiocu na vječnoj listi strijelaca jedne od pet najkvalitetnijih evropskih liga tog vremena pobjegao čak 50 golova. Imao sam sedam godina kada je Santrač napokon odlučio da, iako je već zagazio u četvrtu deceniju života, dođe u klub za koji je navijao od djetinjstva. Tog januara 1978.godine Santrač je iz OFK Beograda prešao u Partizan i već tada, iako još mali, znao sam da titula ponovo dolazi na stadion JNA, da rivali mogu da zaborave na prvo mjesto… Partizan je imao granitnu odbranu, koju je te sezone predvodio fantastični Petar Borota, ali je napad „kašljucao“, pa je bilo dosta nerješenih rezultata i minimalnih pobjeda, a onda je sve to Santrač iz korijena promijenio. Tog proljeća demonstrirao je kakva je mašina za davanje golova u 32.godini života i sa 12 golova na 16 utakmica doveo Partizana do rekordnog broja osvojenih bodova (54) u prvenstvima SFRJ i ubjedljive šampionske titule… Tog proljeća njegove najveće žrtve bili su klubovi tadašnje velike četvorke Crvena zvezda (3:2), Dinamo (5:0) na JNA i Hajduk (2:1) u Splitu na Plinari! Santrač im je u mrežu spakovao polovinu od ukupno 10 golova Partizana u derbijima tog proljeća. Dugo se Zvezda koprcala, nadali su se Branko Stanković i Cigani da bi u vječitom derbiju mogli da naprave iznenađenje i osvoje titulu, ali Santrač nije mislio tako. Sjećam se da sam se nekim čudom uoči tog derbija zatekao u Beogradu sa majkom i nije bilo kud, moralo se na stadion JNA, te večeri kovala se šampionska titula kojoj sam se radovao kao ni jednoj nikada kasnije… Santračeva golgeterska serija tokom proljeća davala je nadu da će još jednom da potvrdi, ovog puta u dresu Partizana, da je „crna beštija“ Crvene zvezde. Jaka kiša, koja je padala tog dana nije pokvarila atmosferu, na stadionu se okupilo 50.000 gladalaca, koji su isčekivali da najveća fudbalska svetkovina na ovim prostorima donese odluku o šampionu, te 1978.godine. Vukotić je postigao dva gola, a Santrač jedan, i tako u vječitom derbiju još pokazao da je neopravdano više od decenije izostavljan sa spiska jugoslovenskih reprezentativaca. Tog 7.maja Santrač i Vukotić bili su Bogovi svih „Grobara“, a ironija sudbine da obojica nisu mogli do reprezentativnog dresa i pored izuzetnog majstorstva jer su tako željeli moćnici iz komšiluka. Kažu da je osveta najslađa kada se servira hladna, a Santrač je uvijek bio kao špricer, zbog toga vjerovatno i neprevaziđeni golgeter, servirao je svoju najveću osvetu Miljanu Miljaniću i njegovom klubu tokom karijere spakovao u mrežu 25 golova, od onih 218, koliko ih je ukupno postigao u prvenstvima SFRJ…
Ostaće zapisano u analima fudbala da Santrač od kraja 1966. do juna 1972. godine proteklo više od pet i po godina, a da ga selektori nisu pozivali u reprezentaciju, a da je u tom periodu bio tri puta najbolji strijelac lige, postigao više od polovine svojih golova. Umjesto mržnje Santrač je uzvračao golovima, nije se žalio, nije pisao saopštenja, držao konferencije za novinare, samo je radio ono što je najbolje znao, davao je golove, najčešće Miljaniću i Crvenoj zvezdi. Omalovažavan je i kao stručnjak, zbog toga su ga, valjda, Miljanić i družina za selektora postavili tokom sankcija kada reprezentacija nije mogla da igra, a kada su one ukinute, nisu mogli da nađu drugo rješenje na brzinu. Santrač je u međuvremenu nanizao nekoliko vrijednih pobjeda i odveo plave do osmine finala Svjetskog prvenstva, gdje je nesrećno poražen od Holandije (2:1) nakon promašaja Predraga Mijatovića, što je ostao najveći uspjeh one skraćene Jugoslavije.
Категорије
Na današnji dan 1946.godine rođen je najbolji jugoslovenski centarfor i rekorder SFRJ po broju prvoligaških golova
