Da su naše tvrdnje o nezakonitom bogaćenju pojedinih ljudi, okupljenih oko vladajuće strukture u Andrijevici potpuno tačne najbolje potvrđuje spisak donatora predizborne kampanje DPS-a. Između ostalih, na tom spisku našli su se biznismeni bliski predsjedniku opštine Srđanu Mašoviću, zatim opštinski funkcioneri i rukovodioci koji plate primaju zahvaljujući izdvajanjima svih građana.
Neki od njih za aktivnosti DPS-a uoči izbora, što vjerovatno podrazumijeva i uobičajno kupovanje birača, izdvojili su onoliko novca koliko iznosi trogodišnje primanje jednog običnog andrijevičkog penzionera, ili radnika u komunalnom preduzeću, ili, pak, onog koji radi na centralama i preduzeću najvećeg donatora DPS Igora Mašovića, brata predsjednik opštine. A predsjednik opštine Srđan Mašović, potpredsjednik Slavko Stijović i bivši direktor Doma zdravlja, a sada poslanik, Zvonko Vuković su za ove potrebe, iz „svojih džepova“, zajedno izdvojili 8.500 eura.
To je ravno dvogodišnjem primanju jednog prosvjetnog radnika, službenika u lokalnoj upravi i javnim preduzećima, kao i onog koji radi u zdravstvenim ustanovama, dok jednom korisniku nadoknade po osnovu invaliditeta treba deset godina da bi dobio taj iznos novca. Jedan stočar treda da proda 85 ovaca da bi ostvario prihod koliko su ova tri funkcionera, samo u jednom mahu, onako džentlamentski, dali za potrebe svoje partije. Takođe, jedan poljoprivredni proizvođač bi morao da proizvede i proda blizu 20 tona krompira da bi ostvario dohodak ravan onom iznosu koji su donirali Mašović, Stijović i Vuković. Njihova donacija podudara se sa cijenom 900 džakova brašna od po 25 kilograma. Poređenja radi, od njihovih donacija može da se kupi deset hiljada flaša ulja, ili skoro dvije hiljade pari opanaka.
Znamo da su u opštini Andrijevica ukinute studentske stipendije otkad je DPS osvojio vlast, ali zato vidimo da je, recimo, Tamara Kokić, zaposlena u firmi Mašovića, izdvojila 3.000 eura za potrebe svoje partije, što odgovara iznosu od 60 nedoknada za najbolje studente koje se opredjeljuju u drugim opštinama.
Branko i Marko Vukić su, kao prosvjetni radnici, opredijelili po 600 eura za potrebe partije kojoj pripadaju, za šta su mogli da kupe knjige za skoro sve prvake u opštini Andrijevica i tako pomognu siromašne roditelje. Primjera radi, Ivan Stijović kao direktor Komunalnog preduzeća je od svoje donacije, koja iznosi 750 eura, mogao, kao stimulans, da isplati još četiri plate najboljem radniku koji radi na održavanju čistoće ili održavanju lokalnih puteva.
Dejan Ivanović, odbornik i šef andrijevičkog DPS- a doniro je hiljadu eura svojoj partiji, iako se zna da je, kao poznati aktivista na terenu, za te pare moga da kupu dvije tone makarona i da je podijeli gladnom narodu.
Ovakvim poređenjima nema kraja, ali je zanimljivo istaći da su Igor Mašović i njegov brat od ujaka Mićo Novović, koji imaju zajednički biznis, mogi da kupe 20.000 vekni hljeba za onih deset hiljada eura koliko su skupa izdvojili za kampanju DPS-a. Ujedno, od tog novca mogli su svakom stanovniku Andrijevice da daju po jedno pečeno pile, s obzirom da, između ostalog, drže i farmu pilića. Takođe, za taj iznos mogli su obezbijediti sto hiljada komada jaja koja bi građanima Andrijevice popravila krvnu sliku.
Poslije ovih činjenica koji ukazuju na bahato ponašanje i razbacivanje novca od strane DPS moćnika i podataka koji govore da je Andrijevica najsiromašnija opština u Crnoj Gori, pitamo se da li ovi ljudi zavređuju povjerenje naroda. Da li zaslužuju povjerenje mladih sa biroa rada i majki sa troje i više djece kojima su ukinute nadoknade, da bi se moćnicima poput Mašovića davali podsticaji za proizvodnju struje.
Sigurno da ne, jer oni na ovaj načim vrijeđaju dostojanstvo građana koji su se, zahvaljujući bogaćenju DPS perjanika, našli na rubu propasti.