Jašin, Kafu, Bekenbauer, Maldini, Ćavi, Mateus, Maradona, Pele, Mesi, Kristijano Ronaldo, Ronaldo
Velika anketa „Frans fudbala“ danas je dobila epilog – francuski magazin objavio je najbolji fudbalski tim svih vremena na osnovu glasova žirija sastavljenog od 140 renomiranih novinara.
NAJBOLJI TIM SVIH VREMENA
LAV JAŠIN (Rusija): Zvali su ga “crni pauk”. Vjerovatno najveći golman u istoriji fudbala, jedini čuvar mreže koji je dobio Zlatnu loptu “Frans fudbala”. Cijelu karijeru posvetio je moskovskom Dinamu, ispred čijeg stadiona se nalazi bronzana statua, i reprezentaciji SSSR-a, koju je vodio do titule na prvom Evropskom prvenstvu 1960.
PAOLO MALDINI (Italija): Jedan od najboljih defanzivaca svih vremena. Podjednako uspješno je igrao i centralnog beka. Definicija „ol-raund” odbrambenog igrača moderne ere. Čak 25 godina igrao za Milan, osvojio pet pehara klupskog prvaka Evrope – parira mu samo Pako Hento iz Reala 50-ih i 60-ih. Dres reprezentacije Italije oblačio 126 puta.
FRANC BEKENBAUER (Njemačka): Zvali su ga Kajzer Franc – na terenu je plijenio elegancijom. Čuveni urugvajski novinar i pisac Eduardo Galeano napisao da je mogao da igra u odijelu i cipelama. U jednoj anketi izabran za trećeg najboljeg fudbalera 20. vijeka, a drugog evropskog (iza Johana Krojfa). Vođa moćnog Bajerna 70-ih. Sa Bavarcima osvojio četiri Bundeslige, četiri nacionalna Kupa, Uefin Kup pobjednika kupova, ali i tri vezana Kupa evropskih šampiona. Predvodio reprezentaciju Njemačke do evropskog (1972.) potom i do svjetskog trona (1974).
KAFU (Brazil): Rekorder po broju nastupa za Brazil – čak 142 puta oblačio dres “karioka”. I posljednje sezone u Milanu, kada je imao 38 godina, igrao na sličnom nivou kao i u prethodne dvije decenije. Jedan od najdarovitijih, tehnički najprefinjenijih bekova svih vremena. Svjetski prvak 1994. i 2002.
ĆAVI (Španija): Možda i najbolji zadnji vezni svih vremena. Otjelotvorenje tiki-taka stila, kojim je Barselona harala Evropom od 2006. do 2015, kada je osvojila četiri Lige šampiona. Ćavi je uz to bio svjetski i dvostruki evropski prvak sa Španijom. Obožavan ne samo zbog fudbalskog znanja, već i zbog radne etike i izuzetno skromne ličnost.
LOTAR MATEUS (Njemačka): Legendarna njemačka desetka iz 80-ih i 90-ih godina prošlog vijeka. Igrao na pet svjetskih prvenstava – 1982, 1986, 1990, 1994. i 1998. Proslavio se na Mundijalu u Italiji 1990, kada je izabran za najboljeg fudbalera, pošto je donio „elfu” treću titulu svjetskog prvaka. Maradona ga je opisao kao najvećeg igrača protiv kojeg je igrao. Tokom karijere u Borusiji Menhengladbah, Bajernu i Interu, igrao na raznim pozicijama – čak i u odbrani.
DIJEGO MARADONA (Argentina): Argentinska fudbalska ikona nad ikonama, za kojom ovih dana tuguje cijeli svijet. Dilema ko je veći, on ili Pele, trajaće dok je fudbala, ali mnogi ga smatraju jedinim i neponovljivim. Na Mundijalu u Meksiku 1986. predriblao cijelu odbranu Engleza za gol u četvrtfinalu. Na istom meču dao gol rukom, koju je sam nazvao – božjom. Zvali su ga “el pibe” (klinac), a neki su ga te 1986. oslovljavali i kao “mali zeleni” – zaista je na SP u Meksiku izgledao kao igrač sa druge planete. Donio je Argentincima drugu svjetsku krunu. Pretile su ga kontroverze gdje god se pojavio, jednako privlačan bio je njegov život van terena. Simbol Napolija, sa kojim je osvojio dvije titule Serije A. O njemu su pisane knjige, pjevane pjesme, snimani filmovi – i snimaće se još…
PELE (Brazil): Kralj fudbala. Fifa je 1999. izabrala za najboljeg igrača 20. vijeka. Još kada je imao 17 godina Vlada Brazila ga je proglasila nacionalnim blagom i zabranila njegov izvoz. Zato je cijelu karijeru proveo u zemlji kafe, sambe i fudbala, Evropa ga je vidjela samo na Mundijalu u Švedskoj 1958, gdje je osvojio prvi titulu svjetskog prvaka, i 1966. u Engleskoj gdje je bio povrijeđen. Mit koji ga okružuje zbog toga je možda još veći. Jedini fudbaler koji je osvojio tri svjetska prvenstva – prvo kao tinejdžer, a treće, 1970. u Meksiku, kao neprikosnoveno najbolji igrač planete. Ušao u Ginisovu knjigu rekorda sa 1.279 postignutih golova na 1.363 utakmice, računajući i prijateljske – niko, naravno, nije toliko dao. Magazin “Tajm” ga uvrstio među 100 najuticajnijih ličnosti 20. vijeka.
LEO MESI (Argentina): Maradona ga je davno proglasio svojim legitimnim nasljednikom. Jedan od najvećih fudbalera svih vremena – deceniju i po igra na vrhunskom, najvišem mogućem nivou. Rekordnih šest puta osvojio Zlatnu loptu za najboljeg fudbalera svijeta, osvojio četiri Lige šampiona, 10 titula prvaka Španije. U Barseloni i La Ligi srušio sve moguće rekorde – noseći dres katalonskog kluba postigao nestvarnih 445 golova. Nema, međutim, tog digitrona koji će sabrati njegove driblinge, genijalne poteze kojima već 15 godina oduševljava fudbalski svijetu. Jedino što mu nedostaje jeste velika titula s Argentinom.
KRISTIJANO RONALDO (Portugal): Jedan od najboljih, a vjerovatno fizički i motorički najsavršeniji igrač u istoriji fudbala. Umjesto opisa, dovoljno je pobrojati statistiku i trofeje – 633 gola na 846 utakmica na klupskom nivou, 101 gol u reprezentaciji Portugala, pet Zlatnih lopti za najboljeg igrača na planeti, četiri Lige šampiona, Evropsko prvenstvo sa reprezentacijom, tri titule Premijer lige u Engleskoj. CR7, hvala bogu, još igra fudbal – “tek” mu je 35 godina.
RONALDO (Brazil): Još jedan Brazilac koji je išao provjerenom rutom – PSV, pa Barselona. Njega su, doduše, zvali “il fenomeno” – ono što je Ronaldo Luiz Nazario de Lima prikazao 1996. i 1997. u dresu katalonskog kluba ušlo je u sve fudbalske antalogije. Ni u njima, međutim, nisu mogli da se opišu svi njegovi vanserijski driblinzi, genijalni potezi i golovi kojima je oduševljavao planetu. Prešao je u Inter, dva puta se teško povrijedio, i nastavak karijere je bio doveden u pitanje. Značajno je usporio, ali čarolija nije nestala – odveo je Brazil do titule svjetskog prvaka 2002. i postao najbolji strijelac u istoriju mundijala (kasnije ga je prevazišao Njemac Klose). Igrao potom za Real i Milan.
Mjesta u najboljem timu nije bilo za Krojfa, Ronaldinja, Zidana, Platinija, Puškaša, Van Bastena, Bufona, Romarija…
U glasanju je kao predstavnik Crne Gore učestvovao urednik sportske redakcije „Vijesti“ Danilo Mitrović.
U njegovom izboru u idealnom timu svih vremena bili su:
Jašin, Đalma Santoš, Bekenbauer, Roberto Karlos, Ćavi, Didi, Maradona, Pele, Mesi, Kristijano Ronaldo, Krojf.