Od decembra traju protesti nakon usvajanja Zakona o religiji za koji mnogi vjeruju da će Vladi omogućiti oduzimanje vjerske imovine. Srpska pravoslavna crkva s pravom se boji da zakon služi kao izgovor za oduzimanje imovine. Ova zabrinutost dovela je do velikih i stalnih protesta širom zemlje. Zabrana vjerskih okupljanja tokom pandemije KOVID-19, dodatno je povećala tenzije, protesti su doveli do privođenja nekih od najpoznatijih pravoslavnih lidera u zemlji – uključujući i ovonedeljno saslušavanje Mitropolita Crne Gore Amfilohija, (drugi put ove godine)
U autorskom članku „U Evropi je na snazi progon jevreja, muslimana i hrišćana. Sa tim se mora odmah prestati!“ na portalu newsweek.com Džoni Mur i Nuri Turkel, povjerenici Komisije za međunarodne vjerske slobode Sjedinjenih Američkih Država (SAD) koje su imenovali predsjednik Donald Tramp kao i predsjednica Predstavničkog doma Nensi Pelosi, dotiču se i spornog Zakona o slobodi vjeroispovijesti u Crnoj Gori, saopšteno je danas iz Mitropolije crnogorsko-primorske (MCP).
„Oni konstatuju da su u Crnoj Gori ovim Zakonom napadnuti hrišcćani. Od decembra traju protesti nakon usvajanja Zakona o religiji za koji mnogi vjeruju da će Vladi omogućiti oduzimanje vjerske imovine. Srpska pravoslavna crkva s pravom se boji da zakon služi kao izgovor za oduzimanje imovine. Ova zabrinutost dovela je do velikih i stalnih protesta širom zemlje. Zabrana vjerskih okupljanja tokom pandemije KOVID-19, dodatno je povećala tenzije. Džoni i Nuri posebnu pažnju posvećuju privođenju mitropolita Amfilohija, jednog od najpoznatijih crkvenih velikodostojnika. Oni se kritički ostvrću na prilično uzdržan stav evropskih zvaničnika na ovakvo gonjenje hrišćana. Naročito je neopravdana odluka da Evropska komisija ne produži poziciju specijalnog izaslanika Evropske unije (EU), čiji je mandat uključivao promovisanje slobode vjeroispovesti i vjerovanja“, ističe se u saopštenju MCP.
U nastavku integralan prevod objavljenog teksta:
Aktivisti za ljudska prava često ne razmišljaju o zemljama poput Francuske, Njemačke, Belgije, Crne Gore, Bugarske i Holandije, kada brinu o kršenju vjerskih sloboda.
Prave grešku.
Širom evropskog kontinenta pogoršava se pozicija vjernika različitih religija. Vrijeme je da zagovornici ovih ideja prestanu davati Evropi „propusnicu“ kada su u pitanju ljudska prava. Prošle godine četiri od deset evropskih Jevreja prijavilo je da smatraju da treba da emigriraju iz matične zemlje, jer brinu za svoju sigurnost. Ista anketa je pokazala da je skoro polovina ispitanih bila žrtva najmanje jednog antisemitskog incidenta u poslednjih dvanaest mjeseci. Incidenti nisu izolovani.
Kao što je navedeno u Godišnjem izveštaju Američke komisije za međunarodne vjerske slobode za 2020.godinu, antisemitizam je u alarmantnom porastu u Evropi gotovo u svakoj zemlji sa značajnim procentom jevrejskog stanovništva. Francuska, zemlja sa najvećim procentom jevrejskog stanovništva na kontinentu, imala je porast antisemitizma od 27 posto. U Ujedinjenom Kraljevstvu je došlo do povećanja antisemitizma za sedam posto, dok je Laburistička stranka takođe imala istorijski obračun sa rastućim antisemitskim stavovima unutar svojih redova. U Njemačkoj se povećalo za oko 12 posto. U Holandiji, rodnoj zemlji Ane Frank, povećalo se za 35 posto u odnosu na 2018. godinu.
Statistika može prikriti stvarnu problematiku kada dođe do pitanja života ili smrti. Fizički napadi na Jevreje dogodili su se u mnogim evropskim zemljama. U možda najsurovijem antisemitskom napadu prošle godine, napadač u Halu, Njemačka, pokušao je da provali u lokalnu sinagogu tokom službe Iom Kipur – nakon što su njemačke vlasti odbile zahtjev za pružanje policijske zaštite.
Posebna sigurnosna vrata koja ubica nije mogao da se raznese predstavljala su jedini spas od masakriranja pedesetak i više Jevreja koji su bili na molitvi. Mnogi evropski Jevreji takođe smatraju da su njihovi vjerski običaji pod pravnim napadom.
Samo ove nedelje, predsjednik Konferencije evropskih rabina, rabin Pinkas Goldšmit, izdao je saopštenje upozoravajući na predlog zakona koji su predložili belgijski zakonodavci, a kojim bi se zabranila- šehita, način klanja životinja u skladu sa jevrejskim zakonom. Neke evropske zemlje takođe su tražile zabranu klanja životinja u skladu sa muslimanskim tradicijama. Američki specijalni izaslanik za praćenje i borbu protiv antisemitizma, Elan Kar, nazvao je ove zakone „sramotnim“.
Sve se ovo događa u vremenu u kojem je još prisutno živo sjećanje na holokaust. Međutim, napadi na vjerske slobode u Evropi protežu se i izvan antisemitizma. Izvještaj istraživačkog centra Pju pokazuje da je Evropa doživjela jedno od najvećih povećanja državnih ograničenja vjerskih aktivnosti u periodu od 2007. do 2017. godine, a veliki dio takođe odražava porast nasilnih napada i diskriminacije usmjerenih na muslimane širom kontinenta. Na primjer, Francuska je zabranila potpuno pokrivanje lica 2011. godine, a Moldavija je zabranila muslimanima klanjanje na javnim mjestima 2012. godine. Diskriminatorne akcije vlada nisu uperene samo prema Jevrejima i muslimanima u Evropi.
U Crnoj Gori su napadnuti i hrišćani. Od decembra traju protesti nakon usvajanja Zakona o religiji za koji mnogi vjeruju da će Vladi omogućiti oduzimanje vjerske imovine. Srpska pravoslavna crkva s pravom se boji da zakon služi kao izgovor za oduzimanje imovine. Ova zabrinutost dovela je do velikih i stalnih protesta širom zemlje. Zabrana vjerskih okupljanja tokom pandemije KOVID-19, dodatno je povećala tenzije, protesti su doveli do privođenja nekih od najpoznatijih pravoslavnih lidera u zemlji – uključujući i ovonedeljno saslušavanje Mitropolita Crne Gore Amfilohija, (drugi put ove godine).
Umjesto da bude zagovornik međunarodnih vjerskih sloboda, Evropa zanemaruje posvećenost ovom osnovnom ljudskom pravu u inostranstvu. Evropska komisija nedavno je odlučila da ne produži poziciju specijalnog izaslanika Evropske unije (EU), čiji je mandat uključivao promovisanje slobode vjeroispovesti i vjerovanja.
Zatim tu se nadodaje i evropska spoljna politika, posebno u odnosima sa Kinom. Dok Kina nastavlja da eskalira svoju antimuslimansku i antihrišćansku unutrašnju politiku, određeni evropski lideri za to daju dozvolu – što najbolje ilustruju zaista apsurdne i kukavičke riječi visokog zvaničnika EU za spoljna pitanja, Džozefa Borela, “Ne mislim da Kina igra ulogu koja može ugroziti mir u svijetu.”
Dok su neki evropski lideri izjavili u UN-u da osuđuju napad Kine na vjerske slobode, tužna je istina da postupci drugih evropskih vlada rijetko odgovaraju tim riječima.
Bugarska je, na primjer, bila voljna da vrati pet Ujgura nazad u Kinu, gde je vlada zatočila milione Ujgura i drugih muslimana u koncentracionim logorima. Oni su namjeravali da to urade dok Evropski sud za ljudska prava nije blokirao taj potez u februaru.
Dovoljno je reći da se stanje ljudskih prava u Evropi brzo pogoršava. Istorija nas podsjeća da je vjersko progonstvo prethodnica kulturnog uništavanja i etničkog čišćenja – i da, takođe i genocida. Evropa bi – zbog svoje istorije – trebala da zna bolje. Kao povjerenici američke Komisije za međunarodnu vjersku slobodu, i poznavajući dobro američku borbu i njene nedostatke, dužni smo upozoriti Evropu: Nisi izuzeta od obaveza koje plasiraš svijetu da prihvati.