GOLUBOVIĆ SE DIREKTNO STAVIO NA STRANU VELIKIH INDUSTRIJSKIH ZAGAĐIVAČA
Nakon prošlonedeljnog i jučerašnjeg cjelodnevnog trovanja građana Pljevalja sumpor dioksidom kome se ne nazire kraj, ponovo je počeo, makar Pljevljacima, dobro poznat scenario brige predsjednika opštine Pljevlja i Opštinskog tima za zaštitu i spašavanje za sudbinu velikih industrijskih zagađivača koji su po zakonu trebali, ali očigledno nijesu ispoštovali Akcioni plan za sumpor dioksid.
Ako su se građani nadali da će predsjednik opštine Igor Golubović u prvi plan staviti poštovanje zakona i zaštitu zdravlja vlastitih građana opet su se grdno prevarili. A šta očekivati od čovjeka koji je samo privremeno na čelnom mjestu opštine a zna da mu je mandat sve tanji i da tu funkciju obavlja da štiti interese industrijskih zagađivača gdje će se po brzom završetku mandata opet uhljebiti? Zato i ne čude njegove žalopojke Ii traženje hitnog sastanka sa predstavnicima Agencije za zaštitu prirode i životne sredine kako bi se stavile van snage pojedine odredbe koje se tiču rada velikih industrijskih preduzeća u vrijeme vanrednih ekoloških ancidenata štetnih po zdravlje ljudi.
Očigledno je da predsjedniku opštine Pljevlja građani koje bi trebalo da zastupa predstavljaju samo kolateralnu štetu i predmet eksperimenata izdržljivosti posle enormnog trovanja iz vazduha. Očito je da predsjedniku opštine i njegovom timu za zaštitu i spašavanje nije prevashodni zadatak da se utvrde razlozi zbog kojih su ovako visoke koncentracije sumpor dioksida u vazduhu iznad grada i kako pomoći građanima, a posebno djeci da se zaštite od prekomjernog udisanja otrovnih materija. Nije bilo ni reagovanja rukovodilaca prosvetnih i zdravstvenih ustanova kao ni rukovodstva velikih industrijskih zagađivača. Najveći prioritet je sačuvati dobro plaćene „fotelje“.
Kao i mnogo puta ranije, zid ćutnje i nebrige za građane Pljevalja i stavljanje u prvi plan profita velikih preduzeća od čijeg poslovanja najveći dio ide u pravcu Podgorice dok za građane Pljevalja ostaje zagađen vazduh, voda, zemljište i ogromne deponije industrijskog otpada. Posle ovakvog nečinjenja predsjednika opštine, moralno bi bilo da podnese ostavku i vrati se u Rudnik uglja odakle je došao, gdje su uhljebljenje već našli mnogi funkcioneri DPS koalicije dok su obični građani prepušteni sami sebi. Tako se još jednom predsjednik opštine direktno svrstao na stranu zagađivača i doprinio ugrožavanju zdravlja građana Pljevalja i još jednom pokazao svoje pravo lice.
Zdravlje pljevaljske djece mnogo je važnije od profita energetskih kompanija koje nas godinama ubjeđuju da smo mi najveći zagađivači naše sredine, a ne oni koji dnevno sagore pet do šest hiljada tona uglja i čiji menadžemant, dičeći se ogromnim profitom, ima plate po nekoliko hiljada eura.
Krajnje je vrijeme da rukovodstvo opštine Pljevlja podnese ostavke jer je sasvim jasno da ne radi u interesu građana Pljevalja već radi lične koristi i sluganstva centrima moći u Podgorici.